Beestenboel

27 november 2017 - Mahahual, Mexico

Tablet kapot dus een tijdje geen verhaaltje. Gelukkig kunnen we nu weer schrijven. Even een update van wat er afgelopen tijd is gebeurd.

“Houden jullie van dieren?” We zitten in het eetgedeelte van onze airbnb, die gerund wordt door twee gezellige landgenoten, als de eigenaresse met deze vraag komt. Ja, we houden wel van dieren, antwoordden we op deze nogal vreemde vraag. “Dat is fijn, want er zit namelijk een twee meter lange wurgslang voor jullie badkamer.” De slang zat de huisleguaan te verorberen, je zag nog net de twee pootjes en staart naar buiten steken. Interessant, maar ook enigszins angstaanjagend, aangezien we soms ’s nachts nodig naar de wc moeten. Gelijk gestopt met drinken en als je moet doe je het maar in een flesje. We gaan pas weer naar buiten als het licht is.

Onze kamer bevindt zich praktisch in de mangroven op een tiental meters van het strand. Deze mangroven voeden het rif waar we met de kano heen kunnen varen om te snorkelen. We zitten vlakbij het plaatsje Mahahual. Een rustig dorpje met ongeveer 1000 inwoners. Rustig tot het moment dat de drie cruiseschepen aan komen meren, hetgeen elke dag gebeurd. Op dat moment wordt opeens alle prullaria uitgestald, de massagetafels worden naar buiten gesleept en de drank wordt alvast ingeschonken. Net op tijd om de 15000 toeristen ,die als een tsunami het stadje overspoelen, te verwelkomen. Gelukkig zitten wij net buiten al deze gekkigheid. De Segway tour komt niet tot ons huisje en dat is wel zo lekker.

Hierna komen we aan in Belize op het eiland Caye Caulker. Een eiland dat als lijfspreuk “Go slow” heeft. De bewoners, herkenbaar aan de rastaharen, zijn ontzettend relaxed en lijken zich nergens zorgen om te maken. Dit is duidelijk zichtbaar wanneer we gaan duiken. Bij de eerste duik ben ik al bijna beneden als Diann nog halverwege het dalen is. Plotseling zie ik een haai onder me zwemmen. Ik zwaai met mijn armen om Diann haar aandacht te trekken. Ik probeer met het mondstuk nog in mijn mond te schreeuwen. “Hou je van dieren?” Echter krijg ik van Diann geen enkele reactie. Van de duikinstructeur wel, die geeft aan dat ik relaxed moet doen, we zijn immers vlakbij Caye Caulker. Niet te druk maken dus. De haaien blijken trouwens bijna de hele weg met ons mee te zwemmen.

Bij onze tweede duik zijn we nog aan de oppervlakte als Diann lucht hoort ontsnappen uit haar duikvest of duikfles. Ze zwemt naar de boot toe, waar de duikinstructeur het volgende te zeggen heeft. “Small leak, small problem. Big leak, big problem.” Dat van Diann was waarschijnlijk een small leak, want hij onderneemt verder geen enkele actie. Ondertussen is er een klein haaitje die de hele tijd kopjes aan het geven is tegen Diann haar been. Ze wil nog iets zeggen tegen de instructeur, maar bedenkt dan dat ze het antwoord waarschijnlijk wel weet. Kleine haai, die tegen je aan loopt te beuken, klein probleem. Grote haai, groot probleem.

Nederlands als we zijn kijken we elke dag naar de weersvoorspellingen. En elke dag wordt er regen voorspeld op het eiland. Echter zijn we de enige die zich hiermee bezig houden. De bewoners zien het wel wanneer er regen valt. Hierdoor zijn we ook zowat de enige die telkens verbaasd zijn als we er weer een volle zon dag op hebben zitten. Waardoor we ook enigszins verbrand ons bedje opzoeken. Hun Piet Paulusma doet het niet. De laatste dag van ons verblijf zien we voor het eerst de lang voorspelde regen. Het is tijd om te gaan.


image1IMG_3469IMG_3210IMG_3174IMG_3163FHD0067FHD0065FHD0140

Foto’s

5 Reacties

  1. Truus Vlietstra:
    17 december 2017
    Super ! Vergeet je nooit weer!
  2. Carla:
    17 december 2017
    Leuk om weer een verhaal te lezen van jullie belevenissen. Mooie schelp heb je in de hand Niels!
  3. Agnes:
    17 december 2017
    Wat super gaaf allemaal weer ( op
    die slang na ieuwwwww)
    Veel plezier nu met je ouders Diann! Liefs x
  4. Opa en oma:
    17 december 2017
    Ja gelukkig weer nieuwe verslagen. Genieten er enorm van samen met jullie. Nu met Carla en Jj dubbel genieten veel plezier de komende dagen
  5. Willem Kracht:
    18 december 2017
    Een mooi verhaal en mooie foto’s, ik kan begrijpen dat er gezegt wordt van relaxed, dat kun je zien hoe Diann het doet, maar ach zo’n kleine slang daar ben je toch echt niet bang voor Niels. hmmmm. Nu hebben jullie bezoek van Carla en JJ. Heel veel plezier samen en geniet van het mooie natuur.