Springtij

24 december 2017 - Tamarindo, Costa Rica

Terwijl Jan Jouke en ik aan het wachten zijn op de vervangende auto gaan de dames op zoek naar een leuke tour voor de volgende ochtend. Ze komen op straat een man tegen die de mooiste tours van Costa Rica in de aanbieding heeft. De man is echter stoned, dronken of beide en vertelt een onsamenhangend verhaal. Hij merkt zelf ook dat hij niet zijn beste dag heeft en dat de dames twijfelen. Hij besluit alles uit de kast te halen door een neptelefoontje te plegen. Na vier nummers ingetoetst te hebben en drie seconden aan de telefoon te zijn geweest weet hij te vertellen dat morgen een perfecte dag is om te snorkelen, kraakhelder zicht. Mooi voor ons, jammer voor hem, want ondanks alle trucs wordt de snorkel tour ergens anders geboekt.

We vertrekken ’s ochtends vroeg als de zonnestralen zich uitstrekken over het blauwe water. De kustlijn van Costa Rica golft op en neer bedolven onder het schuim van het enthousiaste water. Op de eerste snorkelplek is een grote verscheidenheid aan vissen te zien. Ook zwemt hier een lief geel zwart slangetje. Diann ziet hem als eerst en probeert dit de rest duidelijk te maken. Het is echter lastig praten met een snorkel in je mond. Jan Jouke denkt dan ook dat er ergens een slak te zien is in plaats van een slang. Hij is hevig naar de bodem aan het kijken terwijl hij de slang bijna omver zwemt. Op de boot vertellen we over het grappige slangetje. De jongens kijken verschrikt op, slangetje blijkt levensgevaarlijk te zijn. Komen we dus goed weg.

Onderweg zien we roggen boven het water uit springen. En even later komen we in een groep dolfijnen terecht die ook hoog uit het water komen. Blijkbaar kan alles hier in Costa Rica uit het water springen behalve auto’s. Op de derde duikplek worden we overspoeld door hoge golven. De scholen vissen kijken vreemd naar ons op terwijl wij proestend het zoute water proberen weg te werken. Hierna komen we weer terug op het zwart geblakerde strand. Het laatste stuk rijden naar San Jose verloopt zonder problemen, ook geen rivier gezien.

Op het vliegveld zwaaien we de ouders uit die een lange reis voor de boeg hebben via Toronto. De ene winter is de andere niet. Zo lig je in de zon en zo lig je in de sneeuw. Wij houden het bij zon wanneer wij onze weg vervolgen naar Panama.

IMG_5073IMG_5084IMG_5091IMG_5096IMG_5161Untitled

Foto’s