Where is Wally?

Ondanks dat we al terug zijn in Nederland zijn vanwege gebrek aan tijd of aan wifi nog niet alle verhalen gedeeld. De komende week zullen we iedere dag een verhaaltje plaatsen zodat jullie toch nog alles meekrijgen van onze vakantie.

-

“Ja mensen dit zie je niet in natuurdocumentaires.” We zijn in Kaikoura om walvissen te spotten. Het zijn enorme beesten dus niet te missen zou je zeggen. Voorlopig zie ik alleen een paar vogeltjes die toch een stuk kleiner zijn. Komt natuurlijk ook omdat de walvissen onder water zwemmen. Heb je volgens mij sonar voor, maar onze boot heeft nog een veel vernuftiger systeem. Onze kapitein stopt zijn gehoorapparaat in het water om te luisteren wat de walvissen te zeggen hebben.

Na een mislukte eerste stop schreeuwt hij het nu uit. “Hij zegt dat hij naar boven komt.” Iedereen naar buiten. Ogen open en camera in de aanslag. Sommige mensen beginnen alvast het water te filmen voor hun eigen documentaire.

Een kwartier later, terwijl we nog steeds naar rimpelingen in het water zitten te kijken, krijgen we te horen dat dit gedeelte meestal uit de documentaire wordt geknipt. De kapitein gaat nog een keer luisteren. “Misschien zei hij de vorige keer dat hij aan het eten was. ‘ Ik kom naar boven’  en ‘Ik ben aan het eten’, zijn in walvistaal bijna dezelfde gezegden. Maar nu komt hij echt!”

Tien minuten later tuur ik nog naar het grijs, maar iemand anders kijkt beter. In de verte is een spuit en dus een walvis. Daar ligt het majestueuze dier zijn luchtvoorraad bij te tanken. Af en toe spuit hij wat water omhoog zich niets aantrekkend van de aanwezige camera’s. Als hij de zeebodem weer besluit op te zoeken zwaait hij nog even naar ons met zijn machtige staart. Kijk dat zie ik nu ook vaak in natuurdocumentaires, maar nooit zo mooi als nu, in het echt.