Wijn is fijn

“Morgen zijn ze dicht, is het Goede Vrijdag.” Ik kijk naar Diann, het is nu half drie, dit betekent dat we nog maar een paar uur hebben. Ze denkt hetzelfde en zo rennen we de camping af, is ook beter voor de knieen.

We zijn in Martinborough en we zijn hier om wijn te proeven. Voor wijn dien je je tijd te nemen en vandaar dat we hier eigenlijk een dag voor hebben uitgetrokken. Door omstandigheden is deze dag verkort tot een paar uur. Na driehonderd meter komen we aan bij de eerste wijngaard.

Wijnboer 1: Wijnboer 1 is een meisje van 14, althans zo lijkt het. We proeven verschillende wijnen, allemaal uit 2017 en allemaal elegant, soepel en licht. “Ik drink het weg als limonade.” Buiten heb ik een bordje zien staan dat je in plaats van een fles ook een wijnvat kan kopen, slechts 150 dollar. Lijkt me mooi voor onderweg op de rest van onze reis. Ik informeer even welke wijn er dan in dat vat gaat voor die 150 dollar. Blijkt zonder wijn te zijn. Heb ik dus niets aan.

Wijnboer 2: Wijnboer 2 is een wijnboer. Dat zie ik omdat hij bezweet met een grote wc plopper loopt te stampen in een groot vat waar iets van druiven in zitten. Hij laat ons verschillende wijntjes proeven. Bij eentje probeer ik mijn expertise te delen. “Lekker volle wijn.” Blijkt de lichte variant te zijn. Toch proeft hij voller dan bij Wijnmeisje 1 wat toch ook een Pinot Noir was. Zou volgens Wijnboer 2 kunnen liggen aan het jaar, 2017 was bijvoorbeeld een baggerjaar. Licht en elegant staat dus gelijk aan een baggerjaar. Dat ga in onthouden.

Wijnboer 3: Wijnboer 3 is eigenlijk fysiotherapeut maar mag parttime meehelpen op de wijngaard. Diann kijkt met een schittering in haar ogen naar mij. We hebben al een paar wijntjes op, maar zodra we terug zijn gaan we wijngaarden uitzoeken.

Wijnboer 4: Wijnboer 4 is geopend tot 5-ish, ongeveer vijf uur dus. Het zonnetje schijnt en het is zeven over 4. Gesloten dus

Wijnboer 5: Wijnboer 5 is dronken. Zijn wijngaardmanager is langs geweest en ze hebben samen wat wijntjes geproefd. Hij kon ons voor de proeverij dus verschillende aanraden die trouwens allemaal de vrouwennamen gekregen hebben.  “Ik moet nog even een Susan en een Emma uit de kelder halen.” Klinkt misschien niet helemaal lekker, maar ze smaken goed.

Hierna zijn we nog even naar de wijnbar gegaan, waarna we weer terugrollen naar onze campervan. Misschien toch goed dat we maar een middagje konden doen in plaats van een hele dag.